Małopłytkowości dzielimy na:
a) pochodzenia centralnego, wrodzone lub nabyte- uwarunkowane zmniejszonym wytwarzaniem płytek krwi;
b) pochodzenia obwodowego- immunologiczne np. immunologiczna plamica małopłytkowa, poprzetoczeniowa, powlekowa, lub nieimmunologiczne np. zespół rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego, zakrzepowa plamica małopłytkowa.
Objawy małopłytkowości poprzetoczeniowej
Małopłytkowość poprzetoczeniowa występuje jedynie u kobiet w wieku średnim i starszym, szczególnie u wieloródek i będących często biorcami krwi. Objawy pojawiają się, gdy liczba płytek wynosi mniej niż 3000/μl. Jednak ich liczba nie musi być głównym kryterium objawów klinicznych.
Pacjent może mieć bowiem niski poziom płytek we krwi, a organizm znajdować się w dobrym stanie. Do najczęstszych objawów małopłytkowości poprzetoczeniowej zaliczamy: wybroczyny pojawiające się na skórze kończyn oraz tułowia, krwawienia z dziąseł, nosa, dróg rodnych kobiety, dróg moczowych.
Charakterystyczne są też krwawienia z błon śluzowych i nasilone z drobnych zadrapań i ran. Rzadziej i w poważnych tylko stanach może wystąpić krwawienie z przewodu pokarmowego. Przy małopłytkowości zwykle temperatura ciała jest podwyższona.
Przyczyny małopłytkowości
- zmniejszenie liczby megakariocytów w szpiku kostnym, co oznacza zmniejszenie liczby płytek,
- niewystarczająca produkcja płytek krwi,
- nadmierne usuwanie płytek z krążenia, gdy w organizmie działają przeciwciała przeciwko płytkom bądź inne czynniki,
- nieprawidłowy rozdział płytek w organizmie.
Po zaobserwowaniu ogólnych objawów pomocy należy szukać u lekarza rodzinnego. Pacjent powinien dokładnie opisać kiedy i w jakich okolicznościach pojawiły się symptomy oraz co je wzmaga. Należy też podać wszelkie informacje o współtowarzyszących chorobach i tych dotychczas przebytych.
Z pewnością po zbadaniu lekarz zaleci badania laboratoryjne, które ocenią wydolność szpiku kostnego. Niezbędna jest morfologia krwi obwodowej z wymazem. Po badaniach lekarz będzie mógł już skierować pacjenta do specjalisty- hematologa lub nefrologa.
Leczenie
Leczenie małopłytkowości poprzetoczeniowej polega na podaniu choremu immunoglobuliny anty-D. Znacznej większości chorym kuracja pomaga już po kilku dniach. Nie stosuje się przetaczania koncentratu płytek krwi z uwagi na możliwość pogłębienia odczynu poprzetoczeniowego.
Autor:
Kazimiera Magda
Zobacz również objawy tej choroby: Objawy małopłytkowości poprzetoczeniowej
Skaza krwotoczna
Skaza krwotoczna to nabyta lub dziedziczona skłonność do nadmiernego krwawienia w obrębie tkanek i narządów. Fizjologicznie krew pozostaje w układzie krążenia w obrębie naczyń krwionośnych. Jeśli żyły lub tętnice zostaną uszkodzone, krew zaczyna wyciekać na zewnątrz lub do tkanek (tzw. krwawienie wewnętrzne).... czytaj więcej
Małopłytkowość samoistna i wtórna
Małopłytkowość jest chorobą dzielacą sie na dwa rodzaje: samoistną (pierwotną) i wtórną. czytaj więcej
Brak komentarzy