Rażenie piorunem

Objawy tych uszkodzeń są zaburzenia świadomości, utrata przytomności, zatrzymanie krążenia, zatrzymanie oddechu, złe samopoczucie, niedowład, drgawki, zaburzenia wzroku, pęknięcie bębenka w uchu, zmiany na skórze, oparzenia, bóle jamy brzusznej, bóle klatki piersiowej. Udzielając pomocy należy pamiętać o sprawdzeniu funkcji życiowych, zastosowaniu sztucznego oddychania i masażu serca. Oparzenia należy opatrzyć jałowymi opatrunkami. Chorego należy zabezpieczyć przed wychłodzeniem. Trzeba natychmiast wezwać pomoc. W leczeniu podaje się leki przeciwzapalne np. ibuprofen, naproksen. Chorzy są długo niezdolni do pracy w skutek powikłań neurologicznych, z powodu zaćmy, a także upośledzenia zdolności poznawczych i zaburzeń osobowości. Śmiertelność po porażeniu piorunem wynosi mniej więcej 10% i zależy też od tego, jak szybko nadeszła pomoc.

Porażenie piorunem może się skończyć zgonem, dlatego wszyscy, którzy doznali jedynie niewielkich obrażeń, powinni się znaleźć w szpitalu, ze względu na ryzyko wystąpienia groźnych dla życia i zdrowia zaburzeń rytmu serca w późniejszym czasie, a także w celu przebadania ewentulanych uszkodzeń narządów wewnętrznych. Aby uniknąć porażenia piorunem, w momencie nadejścia burzy nie należy chować się pod samotnie rosnącymi drzewami, na pagórkach, skałkach, wierzchołkach i innych wzniesieniach. Należy przeczekać burzę pozbywszy się wpierw wszelkich metalowych przedmiotów. Najlepiej podkurczyć złączone nogi i zabezpieczyć się przed deszczem i zimnem. Duża grupa nie powinna skupiać się razem, ale rozproszyć się. Telefony komórkowe powinne być bezwzględnie wyłączone.

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy rażenia piorunem