Wyróżniamy trzy rodzaje skaz krwotocznych. Są to mianowicie skazy związane z naczyniami (inaczej waskulopatie), skazy związane z płytkami (skazy krwotoczne płytkowe) oraz skazy związane z czynnikami krzepnięcia występującymi w osoczu (tzw. koagulopatie).
Istotą skaz krwotocznych jest wrodzone lub nabyte zaburzenie krzepliwości krwi i w związku z tym zwiększona skłonność do krwawień. Jak wiemy, krew jest tkanką płynną. Jednym z warunków niekrzepnięcia krwi śródnaczyniowo w warunkach fizjologicznych, czyli zachowania równowagi układu hemostazy, jest ikość wewnętrznej strony ściany naczynia. Sprawność działania dwóch mechanizmów, tj. układu zachowującego płynność krwi w naczyniach krwionośnych (i tym samym umożliwiającego jej swobodny przepływ i krążenie) oraz układu warunkującego zdolność do krzepnięcia krwi (tj. zdolność do tworzenia krzepu i zahamowania krwawienia w miejscu przerwania ciągłości ściany naczynia, a więc zapobiegającego przed nadmierną utratą krwi w przypadku ostrego krwotoku lub wysączenia się jej z naczyń w przypadku przewlekłego sączenia), stanowi jeden z podstawowych warunków bytu i sprawności organizmu.
W związku z powyższym ważne znaczenie kliniczne i duże zagrożenie dla sprawności organizmu mają stany chorobowe objawiające się zaburzeniami krzepliwości krwi.
Ogólnie można powiedzieć, że w warunkach fizjologicznych w procesie krzepnięcia krwi biorą udział niżej wymienione grupy czynników:
- płytki krwi,
- czynniki krzepnięcia krwi w osoczu,
- ściany naczyń krwionośnych
Wszelkie, pierwotne i wtórne, zaburzenia w fizjologicznej sprawności któregokolwiek z wymienionych czynników spowodować mogą upośledzenie hamowania krwawienia, czyli krwotoku, i doprowadzić do powstania różnorakich stanów chorobowych, zwanych skazami krwotocznymi.
Zbyt mała ilość żelaza w organizmie skutkuje powstawaniem erytrocytów (czerwonych krwinek ) mniejszych niż prawidłowe. Erytrocyty te zawierają mniej hemoglobiny. W następstwie tej niedokrwistości, podobnie jak w niedokrwistości o innych przyczynach, maleje zdolność krwi do transportu tlenu, co skutkuje zmniejszeniem utlenowania tka... czytaj więcej
Termin trichofagia pochodzi z języka greckiego. Jest to połączenie dwóch słów: tricha (włosy) i phagein (jeść), gdyż choroba ta polega na jedzeniu włosów, przede wszystkim własnych. Niektórzy chorzy ograniczają się do zjadania jedynie cebulek włosów. Trichofagia jest schorzeniem o podłożu psychicznym, z którym często borykają... czytaj więcej
Brak komentarzy